laatste daagjes Nicaragua

Hoihoi allemaal,

Weer eindelijk een update vanuit hier! Alles gaat goed met ons. We zitten nog steeds in Nicaragua, maar dit zal nog voor een paar daagjes zijn, want zondag vertrekken we alweer richting Costa Rica. Ons vrijwilligerswerk zit er dan toch echt op, en hier zullen we nog zoon dikke drie weekjes doorbrengen om maar zoveel mogelijk te zien van ´t land. Ben erg benieuwd! Want er zijn zoveel gave dingen om te doen daar. We zullen eerst naar de Pacific kust reizen voor een paar stranddaagjes, en vervolgens het land doorkruisen via San Jose naar de Caribische kust, om vervolgens onderdoor weer naar een natuurpark aan de westkust te gaan om uiteindelijk in San Jose op t vliegveld te belanden. Nog een hele route, maar er is ook zoveel!
Op dit moment zitten we dus nog in Granada, waar we vier weken hebben doorgebracht in Casa Xalteva, de talenschool, waar wij zelf ook nog wat lessen hebben mogen volgen. Ik heb er lesgegeven aan wat jongetjes. Een erg leuke ervaring, echt waar. Het is zo anders geweest dan in Honduras. Je kon hier veel meer educatief bezig zijn. Leuk om allebei meegemaakt te hebben! na de lessen, zo rond 10 uur smorgens al, gingen ze elke dag baseballen. En fanatiek dat ze zijn! haha. ze hadden elke weekend belangrijke competitie wedstrijden, dus dat werd voorbereiden ten top! met hun outfits aan en coaches aan de lijn maakte ze er echt een leuk spelletje van om naar te kijken. Jammer genoeg waren we elk weekend wel weg zodat we ze niet konden aanmoedigen. Daarom gingen we maar vaker na de lessen een kijkje nemen.

In de laatste 2 weken hebben we nog een paar keer wat met de school ondernomen. Zij regelden tours en dat scheelden nogal wat met de touroperators hier. Afgelopen woensdag hadden we dansles. Eindelijk weer! de laatste keer was nog van Paco met de lange lokken in Mexico. Het was leuk! En de jongentjes kwamen ook nog eens meedoen. Dit zou je in Nederland nooit zien, dat ze zo fanatiek erin zijn. Maar als je ze in de discotheek ziet kan het ook niet anders dan dat je dat met de paplepel hebt meegekregen. Helemaal gingen ze ervoor. Verder zijn we met een klein clubje naar een werkplaatst gegaan voor de ceramiek die ze hier maken. En we hebben onszelf ook nog mogen wagen aan het pottenbakken! Mijn creatie was jammer genoeg te groot om mee te nemen. Jammer, want t was de moeite waard geweest!;) Daarna naar een uitkijkpunt gereden, waar je een geweldig uitzicht had over Lake Opoyo. Verder nog een boottocht gehad door de 365 eilanden hier bij Granada. Deze eilanden zijn ontstaan door een vulkaanuitbarsting vele jaren geleden. Er stonden gewoon bordjes ´te koop´, zoals ze bij ons in de voortuin staan. Schitterend gezicht. Op sommige stonden bakken van huizen, op andere hutjes van stalen platen. Op een gegeven moment zag ik daar opeens een boot met ´carnaval´ erop!Nou, toevalliger kon t niet! (de carnavalsmaandag!) Voelde me toen toch nog even een klein momentje 1 met de feestende carnavallers in Horst. We stopten bij een eiland waarop een restaurant gebouwd was. Toen we net gearriveerd waren begon me er toch een storm te woeden! Stoelen vlogen de lucht in dus was het bukken geblazen.....gelukkig werd t op een gegeven moment minder, want we raakten wel een beetje verkleumd.....Het mooiste van deze tocht was toch wel het Monkey Island waar we langs zijn gevaren. Een eilandje van enkele meters in omvang, met de enige bewoners.....ja....aapjes! We vaarden er vlak langs, en ze kwamen gewoon richting de boot. echt gaaf! Ze zijn hier ooit neergezet door toeristen, en sindsdien gevoed en leven ze er nog steeds. Het is ook een echte trekpleister geworden geloofk.

Onze avonden hebben we hier onder anderen ingevuld met filmkijken in een ander hostel. dat was echt ideaal! Heel gezellig daar! Het rare was dat wij telkens bij films uitkwamen die nogal ´bijzonder´ van aard waren. Maargoed. Andere avonden gingen we terrasje zitten in de ´straat van de gringos´. Ja, wij worden hier als 1 gezien met de Amerikanen, oftewel de ´gringos´. Hoe vaak dat al niet naar ons is geroepen....Granada is verder echt wel een leuk stadje om even te vertoeven. Je ziet hier zoveel andere dingen dan wij gewend zijn: fietsers: de ene jongen bij de andere jongen op de stang of soms hele families op 1 fiets. Nageroepen worden met de vriendin langs de zij of het kind op de arm. Een afgrijselijk lelijke pop waarmee kinderen rond gaan lopen en geld proberen te krijgen. Dat zijn ook wel trieste dingen, net zoals de kids die hier dagenlang van smorgens tot savonds rondlopen met hun nootjes of kauwgoms om ook maar wat geld op te halen. Homoseksuelen lopen hier ook heel wat rond! Vele travestieten. Erger dan in een stad in Nederland gewoon. We vroegen laatst op de school of dat hier dan geaccepteerd wordt. Dit blijkt toch niet zo te zijn, omdat ze hier erg katholiek zijn. Maar als je ze allemaal zo rond ziet lopen lijkt het dat wel. Ook het woord ´Fresca¨ zal ik nooit meer vergeten. Het wordt hier op elke straathoek, nee, om elke meter geroepen: in de kraampjes, op de straten, in de bussen. Overal. Als we wel eens ergens iets gaan eten zijn er soms ook straatkinderen die dan de restjes willen hebben. ze stormen er echt op af. Er leven hier nog best veel kinderen op straat en ze weten ook dat ze bij de toeristen moeten zijn. Enkele maken zelf met ´grassprieten´sprinkhanen, en anderen gaan breakdancen op straat om geld in te zamelen. Dit vind ik erg mooie initiatieven, want het komt gewoon helemaal uit hunzelf.

De tweede week dat we hier zaten ben ik nog aardig ziek geweest voor een paar dagen. Had op een gegeven moment echt overal pijn, en het leek maar erger te worden, waardoor we dezelfde avond toch nog maar even langs de ziekenhuispost zijn gegaan. Hier deden ze wat testjes en daaruit bleek dat het een infectie van het water was. Ik kreeg antibiotica en nog wat andere pillen, waarna ik nog zoon 3 dagen op bed heb gelegen. Was echt blij toen we weer wat konden ondernemen!want dat wil je echt geen 2 weken hebben. Die week zat het allemaal wat tegen, want Sanne was het weekend ervoor beroofd op een strand dichtbij San Juan del Sur. Dat was echt de rotste ervaring tot nu toe! We zijn er wel echt van geschrokken. zoiets hoop je niet mee te hoeven maken, maar dan gebeurt het toch....
Gelukkig zijn onze ervaringen daarna hier in Nicaragua eigenlijk alleen maar positief te noemen. Daar hadden we ook op gehoopt! Afgelopen weekend naar Isla de Ometepe geweest, tochwel de bezienswaardigheid van het land. Nou, dat was het ook wel denk ik. Jammer genoeg was onze tijd te kort, maarja, we hebben alleen de weekenden. De zee was best wel roerig, dus de boottocht was al een ervaring op zich;) We zijn er naar een natuurlijke bron geweest (Ojo de Agua), en de dag daarna naar een uitkijkpunt gelopen. De tocht zelf was mooier dan het uitkijkpunt, want hier waren voornamelijk bomen :S Maar schitterende natuur hier. Hier ook nog apen gezien, en nu echt! op ons zelf, zonder tour of gids. Dat is dan extra gaaf natuurlijk! In dit weekend hebben we geloofk meer in de bus gezeten dan wat anders;) Het gaat hier allemaal niet zo snel.....dus geduld is echt een schone zaak hier. Maar er is genoeg te zien dus dat geduld bewaren is hier niet zo moeilijk. de beesten die ook elke keer over de weg kwamen lopen; van varkens, tot koeien, tot honden en paarden. alles kwam voorbij. een keer rende er een paard voor onze bus en nee, die vertikte t om weg te gaan. Het leek net een tekenfilm, onbeschrijflijk hoe dat beest keek en deed. Het was net Donkey uit de film Shrek, serieus. Als je dit voor ogen houdt, maar dan in levende lijven krijg je een ietsiepietsie idee;) We hebben ons er iig om rotgelachen.

Nou mensen, het is deze keer langer geworden dan ik had gedacht, zal er snel een eind aan brauwen. Hoop dat alles goedgaat in Nederland. Zal jullie snel zelf weer spreken!

Veel liefs!

Chicas en Nicaragua!

Hola todo!

Weer een tijdje terug dat ik een berichtje geschreven heb, dus dacht, dat wordt weer eens tijd. Hier weer een update vanuit ´t snikhete Granada (Nicaragua). Inmiddels zijn we alweer in ons 1 na laatste land van de reis aangekomen. Als ik op mn landkaart kijk zie ik pas hoeveel we al achter ons hebben gelaten. Wel vreemd hoor, maar gelukkig hebben we hierna nog een heel mooi land te gaan; Costa Rica.

Op dit moment zit ikdus in Granada en zal hier nog 3 weken blijven. Zijn hier bij een talenschool beland waar ik in de morgen lesgeef (tot nu toe spaans en wiskunde) aan 2 jochies van 11 en 12. Echt gaaf, want ze kunnen rustig 2 uur blijven zitten. Ze willen graag leren! Mooi is dat:) Vandaag heb ik ze op het eind nog de sudoku geleerd. Ze waren helemaal trots toen ze t een beetje door begonnen te krijgen, haha. Is echt geinig, mijn slotje van mn tas blijkt echt een leuk speelgoed te zijn. In La Ceiba hadden ze er ook al de grootste pret mee! natuurlijk helemaal als de 1 het cijfer heeft achterhaald en de ander niet. Dan is het meteen ¨ons grote geheim¨. Vandaag ook geholpen met hun huiswerk, want de school is sinds gisteren echt begonnen. Dit dus in de morgens, en smiddags gaan we weer aan de slag met ons spaans. Er werd ons 3 tot 4 uur les per dag aangeboden, omdat er een docent in opleiding is hier en een ´proefkonijn´, om het maar kort en bondig te zeggen, nodig heeft. Nou, wij offeren ons graag op hoor;) Hoe ideaal! Verder is het soms echt niet te houden hier, het is net een paprikakas, dus wij lopen hier met onze korte kleertjes aan tot savonds laat. Al paar keer naar de film geweest in een ander hostel: worden er elke avond 2 gedraaid, dus erg leuk vermaak. Mooie stad verder. Je hebt min of meer 2 delen: aan de ene kant van het centrale plein heb je de winkels, hostels, en hier is het druk met markten, ook iets minder mooie straten. Aan de andere kant heb je een straat met alleen maar restaurantjes en terrasjes, die leidt naar de zee. Deze straten zijn schoner en het is altijd erg mooi als de zon op de geel-kleurige kerk schijnt. Maakt het allemaal zo zomers. We hopen in de weekenden veel te gaan ondernemen, en een beetje het ´echte´, zover je daar over kunt spreken, Nicaragua te zien. Hier is het toch nog best toeristisch.

2 Weken geleden zijn we in de bergen van Pico Bonito (La Ceiba) gaan raften! Wat een kicke ervaring, serieus!. Oh vond t eigenlijk zow eng……maar eenmaal bij de voorbereidingen al in het water te zijn beland & met ons ´team´ in de boot was t echt gaaf. Er niet 1x uitgevallen. Nog bijna op t eind, toen we net ´de wasmachine 2´ door waren gekomen. Toen bleven we schuin hangen aan ´n rots. We hadden zelfs nog de tijd elkaar aan te kijken en dachten…..Óhhh, daar gaan we! Gelukkig werden we gered door onze gids;)

Die nacht in de Jungle River Lodge geslapen. Zo´n mooi stukje natuur daar! Genieten was het.

Verder de laatste week met de kinderen was het wat hectisch, want de 2 meiden die het normaal allemaal beetje in de hand houden waren op vakantie. Dus geen structuur. Heb die week veel met ze buiten ondernomen: we voetbalden. ´Casi tia, casi´ (bijna tia, bijna) kreeg ik dan te horen. Wel veel lol met ze gehad & de laatste dag was ´t dan ook niet tof te vertrekken. We hadden ze wat dvd´tjes gegeven , dus daarvan keken we er een met zn allen; taartje en drinken kregen we erbij. En toen enorme knuffels. Ben je eenmaal weer gewend aan een plek, moet je weer weg….Das niet altijd leuk, mjaa, moet toch een keer gebeuren. Ben benieuwd hoe het over een paar jaar met hun staat….

Afgelopen vrijdag en zaterdag hele dagen in de bus gezeten. We raken er aan gewend en je ziet ondertussen wel wat van de omgeving. Echt mooi toen we Nicaragua doorreden: Weer zo ´eigens´ he. Bij de grens werd dit keer alles voor ons geregeld en konden we met zn allen rustig een ijsje eten. Geniaal, haha. Het is vaak zo lang wachten. Het mindere was dat we voor de eerste keer ´bestolen´ zijn. Klinkt weer zo zwaar, en we mogen van geluk spreken dat er niet meer dan wat geld weg is. Maargoed, wel frustrerend als je weet wie het is, die man nog ziet, en je ook nog eens zo oplettend bent.

Die avond nog gaan stappen; entree betaald, en toen kregen we aan de lopende band bier in onze bekertjes. Toen we dat op een gegeven moment gehad hadden, gingen we naar een club waar er nog wat te dansen viel. Hier zagen wij er schijnbaar zo lief uit dat we zo door mochten lopen (hoe vaak hebben we dat al niet meegemaaktJ. Soms heeft buitenlander zijn dan ook zn voordelen;) ) Sanne was jarig zondag, dus dat hebben we om 12 uur even mooi ingeluid.

Nou, en dan de mannen hier, ongelofelijk. Sanne en ik zijn vandaag begonnen met een onderzoek. We gaan de komende week, op weg naar ons project, bijhouden hoevaak we aangesproken worden. We gaan daarbij om de keer ´kijken´, ´niet kijken´, en iets terugzeggen´. Dat wordt echt om te gieren! Ik laat jullie t weten als de resultaten binnen zijn.

Tot hier mijn berichtje! Bedankt voor alle reacties! Echt leuk om te lezen hier.

Liefs

Guatemala en Honduras

Eindelijk weer een berichtje.

Heej lieve mensen,
Het heeft even geduurd maar ik ben er weer aan toegekomen om even iets op de site te zetten. Er is ondertussen alweer zoveel gebeurt dat ´t moeilijk is te bedenken waar te beginnen....Bij kerst maar:)
Dit jaar een totaal andere kerst voor ons; zonneschijn, rokjes, zwembadje, bbqtje. we hebben de kersttijd in Antigua (Guatemala) doorgebracht. Een erg mooi en knus stadje, dus was wel erg leuk hier voor zo´n weekje te zitten!Je had er van die grappige tuktuks. Als we daarin zaten was het elke keer schik. Het stadje had wat weg van San Cristobal, dus konden we ook weer mooi herrinneringen ophalen. Samen met Hilde en Evaline, 2 meiden van toen die samen met ons in Antigua waren. Erg tof hen weer te zien! We hebben met kerstavond met zn alle in de keuken gestaan en een heerlijk maal bereid, omvervolgens buiten er een (enkele;) ) op te klinken! De dag daarna hebben we met mensen van het hostel gebbq´d. Mooi toch, zo in de ´winter´:). Het stappen viel helaas wat tegen. de eerste 2 avonden kregen we in de taxi heen al te horen.,.....dit is niet open, dat is niet open....:( Maar gelukkig hebben we alle schade 2e kerstdag ingehaald. Dit was zow gezllig! Lekker gedanst en gelachen, dus dat kwam helemaal goed. Het vervelend puntje wat eraan zat was dat we die nacht om 4 uur op de bus (lees: minbusjes (vreselijke dingen)) naar Copan (Honduras) moesten.....Dus daar stonden we, na nog geen 2 uur slapen......maarde reisis, met 2 reispillen vooraf, verbazingwekkend goed verlopen!
In Copan zijn we zo´n 2 daagjes geweest. Hier hebben we natuurlijk de ruines bezoch ennnn.l....een natuurlijke spa! Hoe mooi was dat! Je hebt hier van die irritante mannetjes die je op elke hoek weer vragen ´tourtour´.......We werden echt gek en 1 zo´n kerel hebben we half uitgejauwd: ´laat ons nu eens met rust!¨ Haha de dag daarna zaten we gezllig met hem en zijn familie in de auto richting de hot springs;) Op familieuitstapje!
Vanaf Copan zijn we doorgereist naar La Ceiba. Hier zullen we het een tijdje moeten uithouden. Nou, de aankomst was niet bepaald ´leuk´ ofzo; vond t meteen een lelijke stad, het regende en die drukte!En dan ook nog met het idee hier zo´n 2 maanden te zitten....umzz. Maar gelukkig was de zon er weer de dag erna en was het allemaal alweer wat beter.
De 31ste hebben we smorgens vroeg de boot genomen richting Roatan!! Hier zouden we nieuwjaar door gaan brengen: Een tropisch eilandje met veel barretjes en restaurantjes. Eerst ons slaapvertrek opgezoch: een huisje, beetje verlaten.........en met enorm! grote spinnen. Ik wilde met klaar gaan maken, en trok de douchemat van een rekje.....toen voelde ik opeens iets kriebelen op mn voet. En toen volgde een hele harde gil! sanne en ik zijn vervolgens wel een half uur bezig geweest om de 2 grote spinnen te verdrinken, te vangen, weg te lokken. Oh wat waren wij bang, haha. Uiteindelijk een pan erop gegooid en met trillende handen door de gootsteen gespoeld......Een huis vol leven!
Vervolgensbij het strandaangekomen meteen wat gaan eten, want dat was er nog niet van gekomen. Toen bleek dus dat we neit genoeg geld hadden: ´Ow, ga maar pinnen en kom daarna maar terug¨. Ideaal! Dus wij naar de pinautomaat. Nou, en daar begon t avontuur van Oudjaarsdag.....
wij naar de eerste pinautomaat: geen geld meer. geen lempiras en geen dollars. Oke, vragen naar een andere. Helemaal naar t tankstation gelopen. Hier ook niet: geen lempiras en geen dollars. Umzz en nu.....alle banken waren dicht en dit waren de enige twee. We begonnen ons behoorlijk te knijpen. Geen geld op oudjaarsdag! Dat zou een lachertje worden! Gelukkig bleken er in Coczenal (of zoiets) nog drie automaten te zijn. maar we hadden geen geld meer voor een taxi! gelukkig bleken er heel goedkope busjes te rijden. hier meteen ingesprongen, want t was al 4 uur en we moesten iets regelen! natuurlijk stopte deze overal en kregen we steeds meer de zenuwen. Eenmaal daar de eerste geprobeerd: geen geld. Aaah geen paniek, zijn er nog 2. Maar ook de 2e, geen geld! Ohhhhhhh neejjj......de 3e was onze laatste redding. Eerst de pinpas....die accepteerde hij......toen het geld bedrag.....wow dat werd niet afgewezen.....toen de vraag voor de bon..... zou het dan echt! GELD! Haha we hebben een vreugdedansje gemaakt daarbinnen, serieus. Hoe hebben we onszelf ook voor de kop geslagen met zo weinig geld daarheen te gaan. Maar wel weer een mooi avontuur rijker!;) Daarna meteen teruggegaan en gaan uiteten. Die avond echt enorm genoten. Was zo´n tof nieuwjaar! Sommige momenten beseften we echt op wat voor een mooie plek we wel niet zaten. We zijn om 12 uur in een tentje geweest, echt zoon filmidee, met een zwembad en al. Hier met 2 Canadese jongens het nieuwe jaar ingeluid! Daarna verder gevierd in West End. Gedanst en zelfs ons mesa-lied nog te horen gekregen. Nou, dat was ons toppunt;)! Enorm veel te foute fotos gemaakt en veel drankjes gescoord. Net voordat we naar huis wilden Hilde nog tegengekomen.
De dag daarna lekker een stranddagje gehad op West Bay en nog een nachtje gebleven, om de dag daarna met de boot weerterug te gaan naar LaCeiba. Hier zijn we 4 januari begonnen met ons vrijwilligerswerk. Eigenlijk wilden we het niet gaandoen, na lang wikken en wegen.We waren daargeweest, en we zaten echt afgelegen! en het project bleek ook anders te zijn dan ons vooraf verteld was. Maar we werden toch verwacht, dus hebben besloten nu een maand te blijven ipv 2 maanden. Daarna door naar Nicaragua.
Nou, de afgelopen 2weken dus met de kids doorgebracht. Sochtens hebbenSanne en iksamen elke uur een groep. Hier doen we dan elke dag een andere activiteit mee: maskers maken, koekjes bakken, engels lezen, bingo, zingen. Smiddagsis een beetje zelf invullen wat je met ze gaat doen. Hetzijn welniet de makkelijkste kinderen. maar goed, ookniet meer alslogisch als jekijkt naar hun achtergronden. Maar je hecht heel snel, dus voor de kinderen zouden we al blijven.
Ons huis is behoorlijk primitief, maar ik moet eerlijk toegeven, dat went ook weer. We moesten helaas zelf onze bedden liggen te slepen, alle troep van vorige bewoners opruimen, ons vuil verbranden, en enge beesjes verwijderen. Want ja, die zittenhier ook! Een keer waren weop een zondagavond nog eventjes uitgegaan enzo tegen 11 uur terug. En watkrijgen we daar: zie k opeens iets door de kamer rennen¨: een muisje? of een grote kakkerlak? Dit laatste bleek t geval. Gad-ver! Dat beest moest weg, daar waren we van overtuigd. Anders niet slapen. Nou dat werd nog wat. Hij zat eerst in de middelste kamer, maar waar we al bang voor waren.....dribbeldribbel ploep....onze kamer in!Neeejjj!! Nu moestie zkr weg! We hebbenmet knuppel, pan en zaklampzon 1,5 uur over gedaan om dat beest buiten de deur te krijgen. Hijwas zo groot en vies!we konden hem echt niet aanpakkenlaat staan in de buurt komen. Toen konden we eindelijk slapen:)
Hier verder nog gaan hiken. Dit was tof! maar wat voor een trip weer! we moesten een rivier kruisen, maar de stroming was zow sterk!Opeens zag ik Sanne gaan......ze dreef echt helemaal af en kon zich nog vastgrijpen aan een rotsje. Haha was wel hilarisch, had ons willen zien. Ik ben vervolgens een stukje verder maar gaan zwemmen naar de overkant.....Toen de tocht omhoog. Gekkenwerk soms, maargoed, moet er wat voor overhebben he. Nog gezwommen in de waterval en mieren gegeten. Hier in La Ceiba vorig weekend naar een voetbalwedstrijd gegaan. Tof! Alleen we dachten te weten wie wie was, maarrr dat bleek dus niet achteraf. ´Ons´ team had gewonnen, maar dat bleek dus de verkeerde te zijn.....:S


Dat was het weer even voor nu. Bedankt voor de lieve reacties elke keer!

Liefs vanuit het (nu regenachtige) Honduras!
Wencke

Een uitstapje naar.........

And the story continues.....

Het bleef de vraag tot aan Cancun......zal het, zal het niet? Zullen we dan toch echt naar Cuba kunnen? Of valt ons idee in de diepe wateren van de Pacific? Tjaa, het gaat er hier anders aan toe dan bij de last-minutes in Duitsland meiden. Werkelijk waar; woensdag om 9 uur stonden we bij de travel agency en zo'n 5 uur later.............in het vliegtuig richting Havana!!! Haha, het kan allemaal hier;) Dus wij onze spullen gepakt en hop, de lucht weer in. In een uurtje tijd waren we daar. Echt heel lang op de tassen gewacht (en verhalen over zoekgeraakte begage te hebben aangehoord :-S, op zoek gegaan naar een slaapplek. We verbleven in een 'casa', gewoon bij iemand thuis dus. Dat is voor ons backpackersbudget wel de beste optie ;) Nou, bij dit vrouwtje begon 1van onze reeks aanvaringen met Cubanen. We hebben onszelftoch wel flink moeten beschermen wilden ze ons niet telkens weer proberen af te zetten. En echt, met alles. Zo was er o.a. een heel 'aardige' kerel die eerst gezellig een gesprek met ons aanging en ons toen wel wat van zijn stad wilde laten zien.........maargoed, uiteindelijk wilde hij daar dus wel een vergoeding voor.....Jaa, daaaagg!Zo ook nog 2 jongeren die gezellig wat wilde drinken met ons......en wie kreeg later de rekening van hun dure cocktails voorgeschoteld.........juist, deze 2 'amigas', zoals je hier echt al meteen door iedereen genoemd wordt. Vrienden maak je hier snel, en als je wilt trouwen dan kan dat ook gewoon op straat geregeld worden. Geen probleem hier. Nou maar deze 2 dames laten zich niet zomaar gebruiken, dus we hebben wel geleerd om in het spaans lekker ertegenin te gaan.........We zijn eraan de andere kant ook weleen beetje nuchter in. De mensen zijn hier relatief vrij arm en sommige mensen moeten echt elke cent omdraaien. Ook is het voor hen vrijwel niet mogelijk Cuba uit te gaan, want het visa wordt zo duur gemaakt dat ze dat gewoon niet kunnen betalen. We kunnen ons ook wel voorstellen dat het erg moeilijk moet zijn. Maar toch, als het je telkens overkomt wordt dat af en toe wel frustrerend. Gelukkig hebben we naast deze dingen erg genoten in Cuba! Wat een land is het. Eerst 2 daagjes in Havana, maar deze stad vonden wij allebei toch iets te overdonderend.........we zijn er naar een tabaksfabriek geweest en o.a. de plaats gezien waar de Buena vista social club hun eerste hits hebben opgenomen. Das wel erg gaaf natuurlijk! Na Havana zijn we zo'n 2,5 dag naar Trinidad gegaan. Dit was echt genieten! Hier proefden we echt de Cubaanse sfeer! Heel knus stadje met te uberlieve straatjes. we konden er niet genoeg van krijgen om doorheen te lopen;) En s'avonds was het bij een plek genaamd 'casa de la musica' erg gezellig en erg sfeervol. De Cubaanse salsa een beetje kunnen oefenen hier. Verder nog zo'n 1,5 dag in Varadero doorgebracht, lekker aan het strand gelegen en lekker niks gedaan. Wat een blauw water! :D

Het vreemde is wel, eten vinden was heeel erg lastig.......wevragen ons af waar de mensen het vandaan halen....Het leven is hier zo anders he, ongelofelijk om te zien en moeilijk ons voor te stellen. In Trinidad was de sfeer heel relaxt en het contact met de mensen was heel anders dan in Havana. Daar voelde ik me voor het eerst niet altijd even veilig.....

Nou, dan de laatste dagen in San Cristobal nog......Deze waren erg gezllig. Leuke groep mensen. Nog een kleine 'afscheidsparty' gehouden.was wel jammer weg te gaan daar, maar ook weer heerlijk om verder te reizen. We hebben het er super gehad, dus das mooi:). 2 Nederlands meiden gaan we weer ontmoeten in Antigua, met de kerst. Leuk om elkaar weer te zien!

Na San Cristobal (dus nog voor Cuba om de draad een beetje vast te houden;) ) zijn we in vrij rap tempo richting Cancun gereist. Eerst naar Palenque. Bijzonder om de ruines hier te zien. De busritten ernaartoe zijn ook zkr niet verkeerd. Zo zie je pas echt wat van het landschap zelf. Heerlijk. Vervolgens zijn we afgereist naar Merida. Mooi centrum met s avonds dansen op straat. We werden hier zelfs nog onderdeel van een clownsact!moet je nagaan, buitenlanders pikken ze er wel uit;) Damn! Maar t was wel geinig. En de tranen liepen ons over de wangen toen kids op het plein gingen dansen. Hoe mooi was dat. Soepel! en lef! Ongelofelijk,haha!

Na Merida nog langs Chitzen Itza gegaan. Ook erg mooi, maar wel meer toeristisch. Pas toen we in Cuba waren beseften we pas dat we het echte Mexico alweer uit zijn. VInden we allebei toch wel erg jammer! Het is echt een prachtig land! Playa del Carmen (waar we nu zitten) en Tulum zijn toch al wel redelijk toeristisch.

Nou hier laat ik het weer bij voor deze keer! Heel veel groetjes vanuit hier!

Liefs,

Wencke

Laatste week in San Cristobal!

Heejheej!

Weer even een berichtje vanuit Mexico! We zijn inmiddels alweer aan ons laatste weekje in San Cristobal toegekomen. Nog 3 daagjes, en dan zit onze taalcursus er alweer op en zullen we onze backpack pakken, om verder te reizen richting Palenque (Agua Azul, de ruines van Palenque). De komende maand zullen we echt zelf aan de slag moeten gaan willen we straks een beetje uit de voeten komen met het spaans. Wel vreemd om deze plek weer te gaan verlaten, het wordt toch een beetje je ´stekje´. De plaats en de mensen. Maar goed, weer verder trekken richting het mooie weer klinkt zeker niet verkeerd!:) Dat laatste hebben we afgelopen weekend ook maar eventjes gedaan;-) We zijn met de bus richting Boca del Cielo afgereist; een kustplaats aan de Pacific. Het was echt uren met de bus, maar zoals ze dat hier zeggen, ´Valela pena´! (het was de moeite waard!) Zo´n strand had ik nog noooit gezien. Echt waar, een plaatje! Een lang verhaal is niet nodig, de fotos zullen genoeg zeggen denk ik zo……En ´savonds was het helemaal prachtig, toen we onder een gigantische sterrenhemel terecht kwamen……….1 woord; Wauw!!

Vorig weekend zijn we nog naar een koffieplantage gegaan. Dat was me een tocht, zeker op de terugweg, toen het net had geregend en wij door de modder en over glibberige stenen de bergen op terug moesten lopen. Je moest bij elke stap erop letten dat je niet met je snuitje in de modder/koeienflaters terecht kwam,maar het landschap was zeerrr mooi! Echt zo´n stukje jungle. We hebben er, hoe kan het anders;) koffie gedronken en een kleine rondleiding gehad. De maandag daarna zijn we nog gaan paardrijden. Wat een ervaring, haha. De route was niet echt briljant, want de halve tijd moesten we takken met gigantische doornen ontwijken…..maar leuk om eens gedaan te hebben. We zijn van plan om dat in een iets mooie omgeving nog eens over te doen!

Vandaag zijn Sanne en ik vroeg opgestaan; onze docent spaans was jarig en tjaa….wij laten dat niet zomaar zonder enige gekkigheid gebeuren. Al dagen voorpret gehad om ons plan. Wij voor onze les het lokaal volgeplakt met ballonnen, en kroon gemaakt, confetti gestrooid, kado´s klaargezet…..En toen maar wachten……De rest kwam al allemaal meehelpen om het optijd klaar te krijgen……Hij wist niet wat hij zag volgens mij……haha……Was een ochtendje met een hoop lol! We worden al opgemerkt als de meiden die op de tafel gaan dansen. In ruil voor een songtekst moesten wij de tafeldans gaan doen......Geen probleem dachten we.....alleen moeten we dat nu nog vaak aanhoren....:-S

Nou mensen, veel lieve groetjes vanuit hier!

Kus Wencke

Estudiar!

Heej lieve mensen,

Eigenlijk moet ik nu beginnen met Hola! ;)

Hoe is het daar bij jullie in Holland? Hier weer even een berichtje vanuit San Cristobal. We zijn inmiddels aan ons tweede weekje spaans begonnen. Vandaag beetje meer met werkwoorden gewerkt.....fijn, want zonder kun je moeilijk zinnen vormen;) haha.

We hebben het echt getroffen met onze talenschool! zitten op een supermooi plekje op een heuvel, toffe leraren (elke dag weer dikke lol met ze door al onze blunders;). Goh, daar kunnen we wat van! en als we elkaar dan aankijken komen we natuurlijk niet meer bij voor 5 minuten....), leuke medeleerlingen, en mooi stadje op zich. We hebben al ons eerste salsa-lesje gehad van Paco, 1 van onze leraren. Hij is professional.....dus het was wel gaaf om ff met hem te mogen dansen! Ook al keukcursusje gehad......deze week wilde ze 'mole' gaan maken. Dat is iets typisch van hier, maar is niet echt ons ding;) dus deze skippen we even.

Ons gastgezin is erg hartelijk! Ik zit in een ander gezin dan Sanne, maar tegenover elkaar in de straat. Samen met Evalien, ook een hollands meisje, zal ik in totaal 4 weken bij hen verblijven. Er is nog een schotse meid en een amerikaanse gast bij sanne in huis. met hen trekken we eigenlijk heel veel op. Is erg gezellig! Lekker samen stappen, studeren;) (wat hier helemaal geen straf is!), filmpje pakken, koffie'tje drinken. Heb al prive-les gehad van het kleinkind van Luz Maria (mn gastmoeder). Schitterend! ze vroeg me of ik mee tv ging kijken. Nou, prima, is alleen maar goed voor mij om te oefenen. Dus ik haar heel stuntelig dingen proberen te vragen. Op een gegeven moment pakt ze een stoel, zet deze naast de bank neer, geeft mij een papiertje in de hand, een pen, en zegt: ' En nu, opschrijven!' Zowwww, wat een dametje! Haha, en die is 5 jaar! Kreeg ik mooi toch even een prive-les. Hoe prachtig. Evalien kwam op een gegeven moment eens kijken wat er aan de hand was. We hebben enorm gelachen!

Afgelopen weekend zijn we eerst vrijdag gaan stappen. KOnden we meteen onze salsa-moves toepassen;) Je wordt wel de dansvloer opgesleurt hoor, of je wilt of niet. Hoe vet was dat. Was alleen niet bevorderlijk voor mn verkoudheid, want die heb ik hier wel eventjes mooi opgelopen....:-S iets minder, maar gaat nu al behoorlijk goed weer. Hebben al een warme muts en slofjes ghaald.......jaa zitten in debergen, dus koelt behoorlijk af savonds....en verwarming kennen ze hier niet echt geloofk;)...

Zaterdag zijn we naar 2 dorpjes gweest. Chamula en nog een andere gemeenschap. Wat een bijzondere ervaring was dat! Voor een antropoloog is dit echt een super moment, om het leven van deze inheemse mensen te mogen aanschouwen. Echt ongelofelijk, de manier waarop zij leven. we zijn een kerk in geweest, waar je al hun rituelen kon zien: van het doden van kippen tot het branden van kaarsjes, offeren van voedsel en voelen van de polsslag (om te bepalen hoe de toestand van de ziel is). ze deden dit alles bij die heilige die ze op dat moment nodig hadden. Echt wauw, kan er niks anders van maken. Ook nog in het huis van een leider mogen kijken. er zijn hier verschillende stammen en verschillende leiders. zij vinden respect in het leven vele malen belangrijker dan geld, en geven dan ook relatief heel veel uit aan het uitvoeren van al de rituelen. Nog een marktje bezocht. Echt mooi, zie je zo af en toe een verdwaalde telefooncel en coca-cola logootje;)

In het andere dorp bezochten we een huis, waar men weefde en tortilla's aan het maken waren. De gids zei iets heel moois: Deze mensen zijn gelukkig met het leven dat ze hebben. Hij hoopte dat 'zijn' volk deze tradities zouden blijven behouden. Maar als men op een gegeven moment wilde veranderen, was dit prima, als het maar vanuit henzelf kwam en hen niet opgedrongen werd. Ik vond dat echt prachtige woorden.

Zondag naar een Canyon geweest. Su-per! Met een boot tussen enorm hoge rotswanden doorgevaren; Apen en krokodillen gespot! Whaha hoe kicke! Ohh dit was genieten jonge. Kijk nu al uit om straks meer de natuur in te gaan!

Owwwja, we dachten, gaan naar de film om ons spaans op te krikken.....Het was koud daar, een gruwelijke film om te zien, duurde ook nog eens 2,5 uur en het spaans verstonden we niet.....Haha, dusss.....Volgende keer toch maar een tekenfilm???;)

Dat was het voor deze week. Zal nog paar fotootjes proberen te plakken!

Bedankt voor de lieve reacties elke keer!

Liefs vanuit hier!!

San Cristobal

Heej allemaal!

Het is alweer een dikke week geleden dat ik een emotioneel afscheid had met mijn ouders, m'n vriend en lieve vriendinnetjes. Dat heeft me echt geraakt! Gelukkig dat we ons hier wel goed amuseren. Ik zal een iets uitgebreider verhaaltje proberen te geven dan m,n quick message vanvorige keer;-)

Op dit moment zitten we in San Cristobal en het is mooi weer. Helaas is dit niet gebruikelijk hier dus we zullen afwachten....kraampjes liggen hier vol met dikke truien.....umzz....maar dat was niet de bedoeling!;-) Net een paar dagen in Oaxaca geweest, en zoals ik al had verteld was het dia del muertos. De straten waren dan ook heel levendig en er lagen allemaal kunstwerken vol met oranje bloemen (ja club, jullie horen t goed.......wij zouden hier prima tussen passen;) ) Er werd gedanst en ja hoor, wij moesten er ook aan geloven. wij onze dikke vesten uit en juh....Wel tof, we hebben al goed wat aanspraak gehad van de lokale bevolking. Ook jongeren, die het leuk vinden eens wat engels te praten. Verder ook al genoeg backpackers ontmoet. we zijn vrijdagavond met drie australiers, 2 amerikanen en een koreaan gaan 'stappen'. Was erg gezllig}Onze nieuwe dudes waren erg relaxt.zij zouden ook weer richting hier verder reizen, dus ben benieuwd of we ze weer zouden treffen hier.

Nou, dat meest bijzondere actie was toch wel dat we vrijdag nog naar de 'cementery' zijn geweest, de begraafplaats. BIj ons zou je denken; wat? ga jij rond middernacht doen?? Ja, dat is hier heel normaal op deze dagen. de stoet vertrok vanuit het centrale plein, met steltlopers, theater, muzikanten. ze bleven ook steeds iets roepen. op een gegeven moment dachten we eruit te zijn; Satan' . Dus wij roepen.......corrigeert zo,n man ons; ' Cedart'...........oeps:-S Hahaha, wat een blunder.....Op de begraafplaats aangekomen was het helemaal niet droevig ofzo. het is bijzonder om te zien, maar voor deze mensen is het echt een soort 'feestelijke viering', zij maken juist plezier en willen de mooie herrinneringen zo levendig houden. zij geloven dan ook echt dat de geesten van de overledenen naar het neergelegde voedsel komen snachts. de zaterdag is voor de baby's, de zondag voor de andere overledenen. Je ziet kinderen verkleed in duivelspakjes of als skeletten. eigenlijk best vreemd om te zien, maar we zijn er nu wel aan gewend geraakt. Hier in San Cristobal hadden we ook nog wel wat verwacht, maar hier lijkt het stukken minder gevierd te worden.

Ohhh ik heb me toch al een delicatesse geproeft hier........heb me gewaagd aan een levensechte 'caterpillar'! Jaa, zo,n sappig rupsje ja. En was nog ni eens zo vies........dus ik zou zeggen mensen....je zou je er eens aan moeten wagen;)

Nou, ik zal een proberen wat fotos online te krijgen!Hoop van jullie te blijven horen!

Heel veel liefs

kus

Mexico mexicooo!

Heej lieve mensen,

Hier een eerste berichtje vanuit het nu, zonnige Mexico! We zijn goed aangekomen en hebben inmiddels al enkele daagjes in mexico stad achter de rug.....hoe gigantisch is het daar! We vlogen wel 10 min boven een vuurzee aan lichtjes! Super mooi gezicht! Er ging zelfs nog een vuurwerkpijl de lucht in! Een warm welkom;) Verder was mexico stad goed om te vertoeven, hoewel je wel de juiste wijk moet hebben. Maar dat is bij ons goedgekomen. Zijn naar 1 vd grootste parken vd wereld geweest. Jammer genoeg stond het vol kraampjes....maar wel hele lieve eekhoorntjes! en het antropologie museum....tjaa daar kan ik niet zomaar aan voorbij lopen he;) Ook nog een typische toeristische actie gedaan: Op een dubbeldekkerbus de stad door. Haha. Mooi man, alleen begrepen we er nog steeds niks van:-SIs maar goed dat we volgende week spaans gaan leren. Komen we in een gastgezin....ben benieuwd joh! Er zijn hier trouwens overal skeletten opgesteld.........en in een straat waar we eigenlijk niet onderuit konden werden we gedwongen telkens onder een opgehangen pop te lopen. Ja...beetje gruwel was ´t wel, maar schijnt hier heel normaal te zijn. Nouja goed. Het is zaterdag en zondag de ¨dag van de doden¨. Hier wordt dat daar echt heel veel aan gedaan, dus we zullen zien van het weekend. Verder is het hier zowel zonnig als bewolkt, ligt er maar net aan waar je bent. ZIjn net vanuit Puebla naar Oaxaca gereist. De busritten zijn niet verkeerd: wat een mooi landschap! echt zo typisch mexicaans he, met van die cactussen overal:) We genieten hier, ook al mis ik iedereen nog wel hoor. Maar dat komt goed, heb aan Sanne een heeel goed reismaatje! Vind het erg leuk van jullie te blijven horen. Bedankt iig voor alle lieve reacties!
Veel liefs vanuit hier! En tot het volgende berichtje!

kus