Hoihoi allemaal,

Weer eindelijk een update vanuit hier! Alles gaat goed met ons. We zitten nog steeds in Nicaragua, maar dit zal nog voor een paar daagjes zijn, want zondag vertrekken we alweer richting Costa Rica. Ons vrijwilligerswerk zit er dan toch echt op, en hier zullen we nog zoon dikke drie weekjes doorbrengen om maar zoveel mogelijk te zien van ´t land. Ben erg benieuwd! Want er zijn zoveel gave dingen om te doen daar. We zullen eerst naar de Pacific kust reizen voor een paar stranddaagjes, en vervolgens het land doorkruisen via San Jose naar de Caribische kust, om vervolgens onderdoor weer naar een natuurpark aan de westkust te gaan om uiteindelijk in San Jose op t vliegveld te belanden. Nog een hele route, maar er is ook zoveel!
Op dit moment zitten we dus nog in Granada, waar we vier weken hebben doorgebracht in Casa Xalteva, de talenschool, waar wij zelf ook nog wat lessen hebben mogen volgen. Ik heb er lesgegeven aan wat jongetjes. Een erg leuke ervaring, echt waar. Het is zo anders geweest dan in Honduras. Je kon hier veel meer educatief bezig zijn. Leuk om allebei meegemaakt te hebben! na de lessen, zo rond 10 uur smorgens al, gingen ze elke dag baseballen. En fanatiek dat ze zijn! haha. ze hadden elke weekend belangrijke competitie wedstrijden, dus dat werd voorbereiden ten top! met hun outfits aan en coaches aan de lijn maakte ze er echt een leuk spelletje van om naar te kijken. Jammer genoeg waren we elk weekend wel weg zodat we ze niet konden aanmoedigen. Daarom gingen we maar vaker na de lessen een kijkje nemen.

In de laatste 2 weken hebben we nog een paar keer wat met de school ondernomen. Zij regelden tours en dat scheelden nogal wat met de touroperators hier. Afgelopen woensdag hadden we dansles. Eindelijk weer! de laatste keer was nog van Paco met de lange lokken in Mexico. Het was leuk! En de jongentjes kwamen ook nog eens meedoen. Dit zou je in Nederland nooit zien, dat ze zo fanatiek erin zijn. Maar als je ze in de discotheek ziet kan het ook niet anders dan dat je dat met de paplepel hebt meegekregen. Helemaal gingen ze ervoor. Verder zijn we met een klein clubje naar een werkplaatst gegaan voor de ceramiek die ze hier maken. En we hebben onszelf ook nog mogen wagen aan het pottenbakken! Mijn creatie was jammer genoeg te groot om mee te nemen. Jammer, want t was de moeite waard geweest!;) Daarna naar een uitkijkpunt gereden, waar je een geweldig uitzicht had over Lake Opoyo. Verder nog een boottocht gehad door de 365 eilanden hier bij Granada. Deze eilanden zijn ontstaan door een vulkaanuitbarsting vele jaren geleden. Er stonden gewoon bordjes ´te koop´, zoals ze bij ons in de voortuin staan. Schitterend gezicht. Op sommige stonden bakken van huizen, op andere hutjes van stalen platen. Op een gegeven moment zag ik daar opeens een boot met ´carnaval´ erop!Nou, toevalliger kon t niet! (de carnavalsmaandag!) Voelde me toen toch nog even een klein momentje 1 met de feestende carnavallers in Horst. We stopten bij een eiland waarop een restaurant gebouwd was. Toen we net gearriveerd waren begon me er toch een storm te woeden! Stoelen vlogen de lucht in dus was het bukken geblazen.....gelukkig werd t op een gegeven moment minder, want we raakten wel een beetje verkleumd.....Het mooiste van deze tocht was toch wel het Monkey Island waar we langs zijn gevaren. Een eilandje van enkele meters in omvang, met de enige bewoners.....ja....aapjes! We vaarden er vlak langs, en ze kwamen gewoon richting de boot. echt gaaf! Ze zijn hier ooit neergezet door toeristen, en sindsdien gevoed en leven ze er nog steeds. Het is ook een echte trekpleister geworden geloofk.

Onze avonden hebben we hier onder anderen ingevuld met filmkijken in een ander hostel. dat was echt ideaal! Heel gezellig daar! Het rare was dat wij telkens bij films uitkwamen die nogal ´bijzonder´ van aard waren. Maargoed. Andere avonden gingen we terrasje zitten in de ´straat van de gringos´. Ja, wij worden hier als 1 gezien met de Amerikanen, oftewel de ´gringos´. Hoe vaak dat al niet naar ons is geroepen....Granada is verder echt wel een leuk stadje om even te vertoeven. Je ziet hier zoveel andere dingen dan wij gewend zijn: fietsers: de ene jongen bij de andere jongen op de stang of soms hele families op 1 fiets. Nageroepen worden met de vriendin langs de zij of het kind op de arm. Een afgrijselijk lelijke pop waarmee kinderen rond gaan lopen en geld proberen te krijgen. Dat zijn ook wel trieste dingen, net zoals de kids die hier dagenlang van smorgens tot savonds rondlopen met hun nootjes of kauwgoms om ook maar wat geld op te halen. Homoseksuelen lopen hier ook heel wat rond! Vele travestieten. Erger dan in een stad in Nederland gewoon. We vroegen laatst op de school of dat hier dan geaccepteerd wordt. Dit blijkt toch niet zo te zijn, omdat ze hier erg katholiek zijn. Maar als je ze allemaal zo rond ziet lopen lijkt het dat wel. Ook het woord ´Fresca¨ zal ik nooit meer vergeten. Het wordt hier op elke straathoek, nee, om elke meter geroepen: in de kraampjes, op de straten, in de bussen. Overal. Als we wel eens ergens iets gaan eten zijn er soms ook straatkinderen die dan de restjes willen hebben. ze stormen er echt op af. Er leven hier nog best veel kinderen op straat en ze weten ook dat ze bij de toeristen moeten zijn. Enkele maken zelf met ´grassprieten´sprinkhanen, en anderen gaan breakdancen op straat om geld in te zamelen. Dit vind ik erg mooie initiatieven, want het komt gewoon helemaal uit hunzelf.

De tweede week dat we hier zaten ben ik nog aardig ziek geweest voor een paar dagen. Had op een gegeven moment echt overal pijn, en het leek maar erger te worden, waardoor we dezelfde avond toch nog maar even langs de ziekenhuispost zijn gegaan. Hier deden ze wat testjes en daaruit bleek dat het een infectie van het water was. Ik kreeg antibiotica en nog wat andere pillen, waarna ik nog zoon 3 dagen op bed heb gelegen. Was echt blij toen we weer wat konden ondernemen!want dat wil je echt geen 2 weken hebben. Die week zat het allemaal wat tegen, want Sanne was het weekend ervoor beroofd op een strand dichtbij San Juan del Sur. Dat was echt de rotste ervaring tot nu toe! We zijn er wel echt van geschrokken. zoiets hoop je niet mee te hoeven maken, maar dan gebeurt het toch....
Gelukkig zijn onze ervaringen daarna hier in Nicaragua eigenlijk alleen maar positief te noemen. Daar hadden we ook op gehoopt! Afgelopen weekend naar Isla de Ometepe geweest, tochwel de bezienswaardigheid van het land. Nou, dat was het ook wel denk ik. Jammer genoeg was onze tijd te kort, maarja, we hebben alleen de weekenden. De zee was best wel roerig, dus de boottocht was al een ervaring op zich;) We zijn er naar een natuurlijke bron geweest (Ojo de Agua), en de dag daarna naar een uitkijkpunt gelopen. De tocht zelf was mooier dan het uitkijkpunt, want hier waren voornamelijk bomen :S Maar schitterende natuur hier. Hier ook nog apen gezien, en nu echt! op ons zelf, zonder tour of gids. Dat is dan extra gaaf natuurlijk! In dit weekend hebben we geloofk meer in de bus gezeten dan wat anders;) Het gaat hier allemaal niet zo snel.....dus geduld is echt een schone zaak hier. Maar er is genoeg te zien dus dat geduld bewaren is hier niet zo moeilijk. de beesten die ook elke keer over de weg kwamen lopen; van varkens, tot koeien, tot honden en paarden. alles kwam voorbij. een keer rende er een paard voor onze bus en nee, die vertikte t om weg te gaan. Het leek net een tekenfilm, onbeschrijflijk hoe dat beest keek en deed. Het was net Donkey uit de film Shrek, serieus. Als je dit voor ogen houdt, maar dan in levende lijven krijg je een ietsiepietsie idee;) We hebben ons er iig om rotgelachen.

Nou mensen, het is deze keer langer geworden dan ik had gedacht, zal er snel een eind aan brauwen. Hoop dat alles goedgaat in Nederland. Zal jullie snel zelf weer spreken!

Veel liefs!